Afgelopen Zaterdag mocht ik “omroeper” zijn bij het bij het open Fries kampioenschap maaien met de zeis. Deze wedstrijd vond plaats tijdens de Flaeijelfeesten, een begrip in de regio. Even terug in de tijd van toen.. toen we nog meer in verbinding stonden met natuur en landschap misschien?
De begrippen natuur en biodiversiteit roepen bij veel mensen beelden op van ongerepte wildernis. Maar de realiteit, zeker in ons dichtbevolkte landje, is dat natuur overal is. Het groeit in de berm, bloeit op het erf, en ja, het leeft ook op de akkers.
Een actueel thema is de spanning rond stikstof en de dalende biodiversiteit, die vaak leiden tot een gepolariseerd debat. Ik wil daarom graag een andere invalshoek belichten: natuurbeheer gaat niet alleen over beschermen, maar over verbinden.
Neem de relatie tussen natuur en landbouw. Vaak worden ze als tegenpolen gezien. Maar steeds meer boeren zien zichzelf als landschapsbeheerders. Ze werken met akkerranden vol bloemen voor insecten, leggen nattepercelen aan die de waterhuishouding verbeteren en creëren zo nieuwe leefgebieden. Dit is geen 'opoffering', maar een waardevolle investering in de toekomst van hun bedrijf én de leefomgeving.
Landschapsbeheer Drenthe speelt een belangrijke rol in deze verbinding. We brengen de kennis over ecologie naar de praktijk en helpen agrariërs om economische haalbaarheid te koppelen aan ecologische winst. Het gaat niet om de vraag of we natuur en landbouw kunnen combineren, maar hoe.
Door samen te werken aan robuuste ecosystemen (van de Hondsrug tot de Veenkoloniën) zorgen we ervoor dat Drenthe een thuis blijft voor de zeldzame vlinder, de weidevogel én de boer. De toekomst ligt in eensamenwerkend landschap, waarin iedereen een rol heeft. Niet weer terug naar hoe het vroeger was, maar wel weer net als toen in verbinding met natuur en landschap.
